Prilikom kreiranja kolona u SQL-u moramo da unapred odredimo koji top podataka će se čuvati u njima. Predstavljamo vrlo ukratko osnovne tipove podataka u SQL-u. Tri osnovna su brojčani, znakovni i vremenski, a svaki od njih ima i svoje podtipove. Navešćemo najpoznatije. Idemo redom.
1) Numerički tipovi
INTEGER – celi brojevi memorije 4 bajta.
ŞMALLINT – ceo broj ali sa memorijom 2 bajta.
BIGINT – ceo broj, ali sa memorijom od 8 bajtova.
NUMERIC(s,p) – broj u kome je s maksimalni broj cifara, a p maksimalni broj decimalnih mesta.
DECIMAL (p, s) – slično kao gore, osim što je bolje zaokruživanje kada se pređe maksimalni broj decimala.
REAL – mali realan broj sa veličinom od 4 bajta.
DOUBLE PRECISION (p, s) – veliki realni broj sa veličinom od 8 bajta.
FLOAT(s) – takođe realan broj sa tim što se od slučaja do slučaja koristi veliki ili mali realni broj.
2) Znakovni tipovi
CHARACTER (n) ili CHAR (n) – fiksirana dužina teksta, gde n predstavlja maksimalnu dužinu. Ipak, ako je dužina kraća od n, onda se preostali znaci dopunjuju praznim poljima. Maksimum n je 254 karaktera.
CHARACTER VARYING (n) ili VARCHAR (n) – slično kao gore navedeni tip, s tim što se štedi prostor je ne postoje prazna mesta.
CHARACTER LARGE OBJECT (CLOB) – veliki objekat karaktera. Kolekcija znakovnih podataka.
3) Vremenski tipovi
DATE – predstavlja datum, kao što mu i ime kaže.
TIME – predstavlja vreme u satima, mesecima i sekundama.
DATETIME – datum i vreme zajedno.
TIMESTAMP – slično kao i DATETIME.
4) Posebni tipovi
Tu su još i logički tipovi, kao i oni koje korisnik sam napravi. Mada, i ti koje definiše korisnik moraju da naslede neki od osnovnih tipova. Na primer, želimo da napravimo tip valuta. Naredba glasi otprilike ovako:
CREATE TYPE Valuta AS DECIMAL (9, 2);
